Zaburzenia karmienia i odżywiania się

Zaburzenia karmienia i odżywiania się

Wysłano dnia: 30 sierpnia 2016 Kategoria: Bez kategorii Comments: 0

ZABURZENIA KARMIENIA I ODŻYWIANIA SIĘ
Podstawowe zaburzenia karmienia i odżywiania się – Każde z podstawowych zaburzeń karmienia i odżywiania się obejmuje nieprawidłowe
zachowania związane z czynnością jedzenia. Anoreksja psychiczna występuje rzadziej niż bulimia psychiczna, a obie są rzadsze niż nowe zaburzenie, jakim jest napadowe objadanie się. Całkowite rozpowszechnienie tych trzech zaburzeń może rosnąć. Trzy
podstawowe swoiste zaburzenia zostały przeszczepione z dawnej części DSM-IV poświęconej problemom rozpoznawanym w okresie dzieciństwa i adolescencji.
Anoreksja psychiczna – Mimo że pacjent ma poważną niedowagę, uważa się za osobę grubą
Bulimia psychiczna – Pacjent ma napady objadania się, a następnie zapobiega przyrostowi masy ciała, prowokując wymioty, stosując środki przeczyszczające i ćwicząc. Chociaż wygląd jest ważny dla jego samooceny, nie przejawia zniekształcenia obrazu ciała charakterystycznego dla anoreksji psychicznej.
Napadowe objadanie się – Pacjent ma napady objadania się, ale nie stara się ich skompensować wymiotami, ćwiczeniami lub używaniem środków przeczyszczających.
Pica – Pacjent spożywa substancje, które nie są jadalne. Zaburzenia przeżuwania – Osoba uporczywie zwraca i ponownie przeżuwa już zjedzony pokarm.
Zaburzenie z unikamien/ograniczeniem przyjmowania pokarmu – Spożywanie przez jednostkę niedostatecznej ilości jedzenia prowadzi do utraty lub braku przyrostu masy ciała.
INNE PRZYCZYNY NIEPRAWIDŁOWEGO ŁAKNIENIA I MASY CIAŁA:
Zaburzenia nastroju – Pacjenci z epizodem depresyjnym (lub dystymią) mogą przejawiać albo jadłowstręt z utratą masy ciała, albo zwiększone łaknienie z przyrostem masy ciała.
Schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne – U pacjentów psychotycznych spotyka się niekiedy dziwaczne nawyki żywieniowe.
Zaburzenia z objawami somatycznymi – Pacjenci z tym zaburzeniem mogą skarżyć się na znaczne wahania masy ciała i
zaburzenia łaknienia.
Zwykła otyłość – Nie jest to jednostka diagnostyczna DSM-5 (nie ma dowodów, że jest ona związana z jakąkolwiek określoną patologią psychiczną lub emocjonalną). Mimo to problemy emocjonalne, które przyczyniają się do rozwoju lub podtrzymania otyłości,
mogą być kodowane jako czynniki psychologiczne wpływające na inne choroby lub problemy zdrowotne. Istnieje obecnie także oddzielny kod medyczny odnoszący się do nadwagi lub otyłości.